|
مکتبی شیرازی از شاعران معروف شیراز در اواخر قرن نهم و نیمه اول قرن دهم بوده است.او در محله ای به نام قصرالدشت به دنیا اماده است.در مدارس شیراز به تحصیل و دانش پرداخته است.و سپس در زادگاه خود به مکتب داری مشغول شده و از این جهت تخلص خود را مکتبی گذاشته است ازاثاراو منظومه لیلی و مجنون که به تقلید نظامی سروده شده است.شهرت دارد.مثنوی دیگری از او در حدود 1200 بیت در تفسیر کلمات قصارعلی ابن ابیطالب در دست است آرامگاه مکتبی در مکتب خانه خود در قصرالدشت شیراز قرار دارد ای بر احدیتت ز آغاز خلق ازل و ابد هم‌آواز ای سایه مثال‌گاه بینش در حکم وجودت آفرینش ای کالبدآفرین جان‌ها گوهرکش رشته بیان‌ها ای برتر از آن‌که دیده جوید یا نطق زبان‌بریده گوید نه از گنه منت زیان بود نه باشدت از عذاب من سود هر نیک و بدی که در نوا بود نیک از تو و بد ز فعل ما بود مکتبی صبر کن به هر سوزی کز پی هر شبی بود روزی افریننده ی خزان و بهار نوش با نیش ساخت گل با خار راحت اندر مقابل رنج است اژدها در مقابل گنج است هر غمی سر به شادیی دارد هر جبل ره به وادیی دارد
|